Melanie van Dorp

Bij dit, derde schilderij van mozaiek en de leerlooierijen in Fez, heb ik het iets groter aan gepakt. Doordat het doek een formaat heeft van 100x80 cm kon ik meer aandacht schenken aan de overgang van de baden naar de mozaiek patronen. Het combineren van realisme met abstractie vind ik erg fascinerend. Maar dit soort geometrische abstractie is van een heel andere soort als de abstractie van de vrije vormen welke ik graag bij mijn geabstraheerde landschappen gebruik. Er zijn creatieve momenten waarop ik oplossingen vind om de twee werelden bij elkaar aan te laten sluiten, maar de uitvoering is mentaler dan de vrije expressie en hoewel het soms meditatief is, voelt het ook ambachtelijker. Nu is daar niets mis mee en vind ik het heerlijk om dit thema verder uit te werken....echter....af en toe verlang ik er naar intuïtef en vrij uitdrukking te geven aan mijn gevoelens dmv de directe grote schilderbeweging. En dat gaat ook wel weer gebeuren..