Nog nooit ben ik vroeg opgestaan om eens een zonsopgang te schilderen, tot een paar dagen geleden...

In het donker liep ik met mijn kinderwagen vol schilderspullen en een hoofdlampje door de wijk op zoek naar een mooi plekje voor de zonsopgang. Ik liep door een weiland, maar deze leek me niet zo geschikt en liep door tot ik de wijk uit was, vlakbij het Haagse Beemdenbos in Breda.

ik zette al mijn spullen klaar en begon te schilderen. Het moest snel gebeuren, binnen een uur, omdat het licht razendsnel verandert. Ik was net begonnen toen een man langskwam die me vertelde dat ik gezocht werd door een man in een grijze auto. Ik vond het vreemd maar schilderde verder. Maar even later stopte een politieman op een motor. Hij vroeg of ik soms net met een hoofdlamp op met een kinderwagen in het donker door de wijk had gelopen. Tja, dat klopt.

Hij was me al een tijd aan het zoeken omdat de man in de grijze auto 112 had gebeld omdat hij een verwarde vrouw in het donker met een hoofdlampje en een kinderwagen in een weiland had zien lopen!

De agent keek me indringend aan en kwam tot de conclusie dat ik niet in de war was. Maar ik begreep de verwarring; moet je niet een beetje gek zijn om om half 5 in de nacht op te staan voor een zonsopgang?

Ik werd wat afgeleid, maar heb het schilderijtje toch afgemaakt. Zie hier het resultaat.