Geabstraheerde landschappen
De afgelopen week heb ik zalig geschilderd. Mijn uitgangspunt bij deze twee schilderijen was een foto van een landschap waar ik geweest ben en daar een sterke verbondenheid voelde. Verbonden met het landschap, de stilte, de schoonheid. Ik voelde daar de energie, de intensiteit van het leven door mijn eigen aderen stromen.
In eerste instantie schilderde ik het landschap realistisch, was ik visueel gericht op vormen, tonen....maar naarmate ik vorderde en ik de vormen wat meer los liet, werd mijn verbondenheid met het landschap en mijn eigen wezen sterker. De liefde die ik voelde maakte mijn penseelstreken zachter en de kleuren uitbundig zonder te verharden.
Het landschap bruist, beweegt en trilt in een vloeiend Zijn.
